رضا صمیمی – اپراتور سوم تلفن همراه کشور چندی پیش بار دیگر خبرساز شد. در حالیکه همگان در حال شمارش معکوس پایان دوران حفاظت و انحصار ارایه خدمات نسل سوم از سوی این اپراتور بودند، به ناگاه خبر رسید که رایتل مورد التفات ویژه قرار گرفت.
به این ترتیب رایتل توانست خارج از مسیر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به راحتی دوره انحصار خود را دو سال دیگر نیز به تعویق اندازد.
موضوع بلافاصله با واکنش رسانه‌ها و اپراتورهای اول و دوم مواجه شد. تقریبا هیچ رسانه‌ای نیز سمت رایتلی‌ها را در این ماجرا نگرفت. حتی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز مجالی برای دفاع از ایشان پیدا نکرد. خود رایتلی ها هم ترجیح دادند سکوت کنند. آنها کار خود را کرده بودند و دو سال همه چیز را به عقب انداخته بودند.
تا کنون نیز رایتلی‌ها نتوانسته‌اند نظر مردم را برای خرید سیمکارت‌های خود جلب کنند. به این ترتیب حوزه‌ای را نمی‌توان یافت که این اپراتور توفیق ملموسی در آن به دست آورده باشد. به نظر می‌رسد این اپراتور در نوعی کشمکش داخلی و مدیریتی به سر می‌برد که گواه این ماجرا نیز تغییر 4 مدیر عامل در مدت زمان کوتاه آغاز به کار این شرکت است.
حتی شیوه آغاز به کار اپراتور سوم هم با تنش و درگیری بود. هر چه بود و هر چه هست ما مانده‌ایم و اپراتوری که دو سال دیگر باید چشم انتظار حرکتی از سویش باشیم. سابقه عملکرد رایتل نشان می‌دهد که با ساختار فعلی خروجی بهتر از وضع موجود نخواهد داشت. از این رو اپراتور سوم برای حرکت به سمت وضعیت مطلوب نیازمند اعمال تغییراتی در ساختار مدیریتی و حتی مالکیتی خود است.
بر این اساس به نظر می‌رسد اپراتور مذکور می‌تواند اقدام به مشارکت و واگذاری بخشی از سهام خود به یکی از اپراتورهای موجود در کشور اعم از اپراتور اول، تالیا و اپراتور چند ملیتی ام‌.تی‌.ان-ایرانسل نماید. اپراتورهای مذکور به علت جاافتادگی و در اختیار داشتن زیرساخت‌های اولیه می‌توانند زمینه را برای تسهیل و تسریع پیشرفت‌های رایتل فراهم کنند. استفاده از مدیران آشناتر به حوزه ارتباطات سیار در کنار مدیران توانمندی که قدرت لابی بالایی دارند نیز می‌تواند مکمل خوبی برای تغییر مسیر رایتل قلمداد شود.
بدیهیست با وضع فعلی و در صورت بی نتیجه ماندن فرصت جدید انحصار و حفاظت، بعید است چیزی از اعتبار برندی به نام رایتل در اذهان عمومی باقی بماند.